Een luchtige, originele en intelligente film waarin bijna alle denkbare fake-stijlvarianten worden ingezet en die zich beweegt tussen mock documentary en komedie en tussen nagenoeg echte interviews en kunstig vervalst archiefmateriaal. Filmmaker Cheryl Dunye speelt zelf de hoofdrol van aankomend filmmaker die vooralsnog in een videotheek werkt. Dunye is jong, zwart en lesbisch en ongecompliceerd militant in het uitdragen van haar raciale positie en seksuele voorkeur. Haar beste vriendin Tamara werkt ook in de videotheek. Samen pikken ze dates op en werken ze aan Dunye’s filmproject.
Dunye doet research naar zwarte acteurs en vooral zwarte actrices in oude Hollywoodfilms, die destijds niet veel meer kregen dan ‘mammy’-rollen. Ze raakt vooral gefascineerd door een actrice die bekend werd onder de naam ‘The Watermelon Woman’. Ze zoekt en vindt fraai onbekend archiefmateriaal en ontdekt dat de geheimzinnige mammy een relatie had met de blanke vrouwelijke regisseur Martha Page. Het gevonden archiefmateriaal is weliswaar fake, maar het materiaal blijft wel overtuigend, zelfs als men weet dat het is nagemaakt. Voor de liefhebbers bevat de film een komische cameo van Camille Paglia. De titel van de film verwijst naar de scabreuze zwarte satire The Watermelon Man van Melvin Van Peebles. (Gertjan Zuilhof)
Film details
- Productieland
- VS
- Jaar
- 1995
- Festivaleditie
- IFFR 1997
- Lengte
- 85"
- Medium/Formaat
- 16mm
Dit zou je ook leuk kunnen vinden
-
Yes Sir! Madame…
Tweetalige en ook anderszins gespleten filmmakers persoonlijkheid geeft commentaar op zijn verzonnen home movies.
-