De zestienjarige Anna draagt onmogelijke kleding, lelijke lippenstift en heeft een provinciaals kapsel. Ze staat te liften op een landweggetje. Speedy ziet haar vanuit zijn Oostduitse auto en trapt op zijn remmen. Anna vraagt hem de weg naar Praag. Ze blijkt van huis te zijn weggelopen en kent Praag alleen uit de schoolboekjes van de militaire school – waar ze nu dus zou moeten zijn. Maar ze wenst haar militaire opleiding in te wisselen voor het leven in de grote stad. Ze drinkt haar eerste cappuccino en bekijkt de stamgasten van een Boheems café met verwondering. Tegen de ochtend neemt Speedy’s knappe en een beetje geheimzinnige broer Filip haar mee naar zijn appartement dat vol oude huisraad staat. Daar treft ze ook Speedy aan, de slaperige Irma die last heeft van een seizoendepressie en Kytka, die ‘s nachts rondzwerft. Het losgeslagen zootje heeft een zeer relaxed ritme. ‘s Nachts gaat niemand voor de vroege uurtjes naar bed, ‘s ochtends hoeft niemand naar zijn werk, soms wordt er een jointje gerookt. Kortom, een toffe plek om te wonen. Maar dat duurt niet lang meer…In deze frisse debuutfilm moet niet naar een oplossing voor de problemen van de hedendaagse jeugd worden gezocht. Of, zoals de regisseur zelf zegt: ‘Onze film geeft aan wie we zijn. We hebben de verhalen uit onze omgeving een beetje omgevormd naar onze eigen ideeën en zo geprobeerd een soort “pseudo-werkelijkheid” te creëren, een soort tragische komedie, vol sarcasme en humor.’
