Sady skorpiona

Voor zijn regiedebuut koos Oleg Kovalov voor een buitengewoon extravagant experiment. Als basis nam hij een propagandafilm uit de jaren vijftig, Het voorval met korporaal Kotsjetkov, kleedde die als het ware uit en voorzag de naakte structuur van een nieuwe inhoud en nieuwe accenten door de beelden te hermonteren en er documentair materiaal uit de jaren vijftig aan toe te voegen, zoals journaalbeelden van Chroesjtsjovs bezoek aan Amerika en beelden van het bezoek van Yves Montand en Simone Signoret aan Moskou. De film over korporaal Kotsjetkov riep de Sovjet-burgers op tot waakzaamheid en liet zien hoe doortrapt de vijand was: deze kon zich bijvoorbeeld voordoen als een volmaakt onschuldig meisje. Kovalov schept het emotionele schuim van dit melodrama, deconstrueert de codes ervan en onderwerpt het aan een nuchtere analyse. Zo brengt hij paranoia en spionnenfobie aan het licht, complexen in het 'collectieve Sovjet-onderbewuste' die zelfs in relatief verlichte perioden nog actief blijken te zijn.