Montage-documentaire van Sergej Seljanov, gebaseerd op een artikel van Kovalov waarin hij een nieuwe benadering van de geschiedenis van de Sovjet-filmkunst voorstelde. In de jaren twintig en dertig, toen officieel het communistische internationalisme de boventoon voerde, werd volgens Kovalov de filmkunst beheerst door ‘de Russische idee’; het communisme was meer doortrokken van een Russisch messianisme dan van marxisme. Door op een specifieke manier te citeren uit bekende films van Eisenstein, Poedovkin en Vertov, leggen Kovalov en Seljanov onverwachte ideeën in deze films bloot. Ze onthullen zo de tragische tweeslachtigheid van een verschijnsel dat velen van hun generatiegenoten simpelweg bestempelen als ‘totalitaire cinema’ en laten zien hoe ook de filmmakers zelf het slachtoffer werden van de allesverslindende ‘Russische idee’.
