Méfie-toi de l'eau qui dort

Een kleine Franse film, zoals die lang geleden om de haverklap in de Nederlandse bioscopen te zien was en nu haast nooit meer. Een interessant thema, een ingenieus scenario, een suggestieve en filmische vertelwijze en mooi acteerwerk. Zo'n film die in een land met een lange en rijke filmtraditie als vanzelf lijkt op te borrelen. Hoofdfiguur is een van die vele lange en steeds van gedaante veranderende rivieren die door een Frans land meanderen. Het nu eens stilstaande, dan weer kabbelende of woest kolkende water bepaalt het leven van allerlei dieren en mensen en geeft voedsel aan vele lusten, angsten en fantasieën. Het water is in deze film een bron van pure magie. Dat wordt de kijker onthuld in drie verhalen die op geheimzinnige wijze in elkaar grijpen. Jacques Deschamps weet een magisch wereldbeeld te suggereren door op elkaar inwerkende natuurgeluiden, beelden van dieren, majestueuze luchtopnamen en sprookjesachtige gebeurtenissen.Hans Kroon