Libera me

Op basis van de thema's onderdrukking en verzet, componeert Cavalier in Libera me een liturgie zonder woorden. Zonder gebruik te maken van psychologische of narratieve hulpmiddelen, geeft de film de intelligentie van het hart en de gemoedsbewegingen van de geest weer. De film is een niet-kerkelijke versie van de christelijke Passie en verwijst naar een periode van concentratiekampen en gewelddadige dictaturen. Hij richt zich daarbij op de nederigheid van de mensen en de dingen. Cavalier volgt de meest tastbare sporen van het menselijke bestaan. En op magische wijze laat hij het onuitsprekelijke - dat wat niet te herleiden is naar het woord of het schrift - binnen elk beeld van zijn film verschijnen. Verwond, verbonden en verpletterd, richt zich in het hart van de film een vuist op - een om de pols gebonden vrouwenzakdoekje - om de duistere tijd te trotseren. (RP)