Bari.Zogon

Een grimmige en strijdbare documentaire van Watanabe Fumiki die binnen dit programma een bijzondere positie inneemt. Waar de geënsceneerde documentaire in de meeste andere films wordt ingezet als bron van vermaak of satire, is de (re)constructie van de werkelijkheid bij Watanabe bittere ernst. Hij filmt fictionele situaties als onderdeel van een fanatieke speurtocht naar de waarheid.In de regio waar de filmmaker opgroeide wordt een reusachtige kerncentrale gepland. Dit is voor Watanabe aanleiding voor een filmisch onderzoek naar de nooit opgehelderde dood van een jonge politieke activist zeven jaar eerder. Officieel vond de jongen de dood doordat hij verdronk in een rioolput terwijl hij een jonge schooljuffrouw begluurde. Iedereen in de buurt weet wel beter, maar niemand doet zijn mond open. Watanabe ontwikkelt een idee over de gang van zaken en brengt dit in beeld alsof hij er zelf bij was: hij vervalst het documentaire beeld om de waarheid aanschouwelijk te maken. Vervolgens confronteert hij de toenmalige betrokkenen met zijn inzichten. De jongen wist te veel over een kongsie van corrupte politici en de beheerders van een kerncentrale en werd letterlijk in de doofpot gestopt. Watanabe slingert de zwijgzame en onwillige betrokkenen de waarheid in het gezicht. Hij vecht zich (ook letterlijk) bij iedereen naar binnen, wat onthutsende (echte) filmbeelden oplevert die niet onderdoen voor die van Kazuo Hara's The Emperor's Naked Army Marches On. (GjZ)