Alain Cavalier, 7 chapitres, 5 jours, 2 pièces-cuisine

Alain Cavalier in de documentaire van Jean-Pierre Limosin: 'Het eerste beeld dat me de adem benam herinner ik me nog goed. Ik was vijf jaar. Op de binnenplaats van een boerderij zag ik het gezicht van een vrouw, en gedurende een fractie van een seconde veranderde ik in een soort brandende fakkel. Dat gevoel dat je gezicht in brand staat, ervoer ik een aantal jaren later opnieuw toen ik naar de bioscoop ging.' Dit oerbeeld van het brandende gezicht is het kenmerk van Cavaliers cinema, wiens centrale thema het menselijk gelaat is. In deze documentaire levert Cavalier ons een fenomenologie van het menselijk gezicht. Meer in het concreet beschrijft Cavalier zijn moeilijkheden, discretie en remmingen bij het filmen van vrouwengezichten. Zijn onderzoek naar het soms verleidelijke, soms tirannieke gezicht, gaat gepaard met een bijna religieuze soberheid. Dezelfde benadering domineert zijn constructie van ruimtes: realistische settings met monochrome achtergronden.