Een film over de leef- en werkomstandigheden van arbeiders in de Peugeot-fabrieken in Sochaux. Bij het maken van de film waren professionele filmmakers betrokken zoals cameraman Bruno Muel, maar het streven was dat de arbeiders zélf hun leven en werk in beeld zouden brengen. Deze werkwijze was een reactie op eerdere zogenaamde militante films die onder de vlag van Medvedkine waren gemaakt, maar waarbij cineasten als Mario Marret en Chris. Marker het laatste woord hadden. Toen de betrokkenen zichzelf niet in de film herkenden was de conclusie van met name Marker dat alleen de arbeiders zelf het bestaan van de arbeider konden verfilmen. Naast documentaire opnamen bevat de film ook gespeelde scènes (met acteurs van het ‘Théâtre des Habitants’) om bepaalde gebeurtenissen te reconstrueren.
