Szindbád

Een vermoeid paard trekt langzaam een kar voort door de ijzige, witte sneeuw. Op de kar zit een oude man met grijs haar: Sinbad. De gastvrouw van een kleine villa in een buitenwijk schrikt op. Zij herkent de onverwachte vreemdeling. Hij was het die eens de liefde symboliseerde, voordat zij terechtkwam in een vredig maar ongelukkig huwelijk. Getrouwde vrouwen en jongedames flitsen op in een speelse landkaart van herinneringen. Korte ontmoetingen en vreemde avonturen van Sinbad, smachtende meisjes, gefrustreerde echtgenotes - ze waren allen Sinbads minnaressen. Misschien wel omdat Sinbad zelf de liefde is... De regisseur baseerde zijn poëtische film op de vluchtige, lyrische, bijna surrealistische werken van Gyula Krúdy, de grote Hongaarse romanschrijver van begin deze eeuw. Huszáriks ervaringen op het gebied van de schone kunsten, het camerawerk van Sándor Sára en de knappe hoofdrol van Zoltán Latinovits maken Szindbád een feest voor het oog.