Bonheur

Valérie en Mathilde zijn vrienden, en de ene versiert jongens zonder erbij na te denken, terwijl de ander zich erg vreemd gedraagt om normaal over te komen, en de indruk wekt er eigenlijk nooit bij na te denken. Ze maken plannen hoe de zomer door te brengen, liefst met een jongen. Voor Mathilde is de school afgelopen, voor Valérie definitief voorbij; ze is van school gestuurd een paar weken voor het eindexamen. Kamel en Didier zijn er ook, twee bluffertjes die dromen over een relatie met een van de meisjes. Het probleem is dat ze allebei op Valérie vallen. Op een feest in Mathilde's huis wordt er gedronken en geblowd, ze dansen op raï, op Bob Marley en de Stones, en met onbezorgde euforie gaat de avond over in de nacht. Hierna zullen alle relaties anders zijn.De film is snel gemaakt (drie draaiweken), met een groep jonge non-professionele acteurs, met veel nadruk op improvisatie (al lagen de dialogen al grotendeels vast). Kahn probeerde de onschuldigheid en de vrijmoedigheid van de jonge lichamen voor de camera te vangen.