Stand up, don’t grovel!

Portret van de ‘discrete charme van de bourgeoisie’ in het communistische China. Zonder rode draad en zonder plot toont de film ons een blik op de levens van een aantal mensen die toevallig in dezelfde flat wonen. Een burenruzie wordt be¡Üslecht door de politie, een jong meisje laat een zelfmoordbriefje achter…Een schrijver en zijn vrouw betrekken een voor hen nieuwe eta¡ge, op zoek naar rust en privacy. Ze raken echter direct be¡trokken bij de strijd die er in de flat heerst tussen een com¡munistisch kaderlid en een rebellerende ‘gewone man’. De spanningen laaien op als de laatste in zijn appartement een be¡Üdrijfje begint waar vis aan te pas komt. Niet lang hierna be¡ginnen zich lange, vreemde vormen op de vochtige muren af te tekenen.Tony Rayns noemde Stand up, don’t grovel ‘de enige nieuwe Chi¡nese film die de hete hangijzers van 1993 aankaart: het verbleken van de goedheid en autoriteit van de Communistische Partij, de slappe houding van de “intellectuele” klasse en de opvallende groei van jonge, hard werkende en snel rijk worden¡de ondernemers die zich ontslagen voelen van plichten tegen¡over de staat. Het resultaat is niet alleen puntige satire, maar ook een erg grappige komedie.’