Rutt deen

Harde confrontatie van beelden uit Wenen met die uit Calcutta. De beelden zijn herinneringen en nachtmerries van een man die enige tijd in Calcutta is geweest en nu voor de eerste dag in Wenen is. De schrijnende beelden staan als het ware nog op zijn netvlies en verdringen steeds de indrukken die hij in de nieuwe en totaal verschillende omgeving opdoet. De sfeer van de film is wel omschreven als die van een jet lag; de man is fotograaf en was in India om een fotoboek te maken, maar de reis heeft hem zichtbaar persoonlijk diep geraakt. De sprong tussen de twee werelden is zo groot als die tussen dromen en waken, tussen dag en nacht. (De titel van de film is ontleend aan de naam van een hotel in Calcutta en betekent ‘Dag Nacht’.)Scheugl koos voor een irriterende en vervreemdende werking van de dialogen; gedurende een groot deel van de film worden de dialogen door een verteller letterlijk herhaald. Bovendien beschrijft de verteller elk moment wat er in beeld te zien is. Dit schijnbaar overbodige en deze al te grote nadrukkelijkheid geven de film de hardheid van een ondervraging, een verhoor. De banaliteit wordt banaler en de hardheid harder. Scheugl tilt zijn indrukken van India ver uit boven exotisme of een oppervlakkige reportage.+Rutt Deen is een duidelijke stap in de richting van een meer toegankelijke filmvorm van Scheugl, die een experimentele achtergrond heeft.