Mit brennender Geduld

Regisseur Skarméta heeft in zijn debuutfilm geput uit autobiografische elementen. Als de beroemde Chileense dichter en politicus, en vriend van Skarméta, Pablo Neruda in de zomer zijn landhuis op het Isla Negra betrekt, heeft Mario opvallend veel post voor hem te dragen uit heel de wereld. In ruil wil hij iets van Neruda hebben. Hij wil een paar liefdesgedichten ‘lenen’ die hij nodig heeft om ze de mooie Beatriz in het oor te fluisteren. Een en ander lukt bijna, ware het niet dat Beatriz’ moeder, Rosa, de gedichten herkent als zijnde van Neruda’s hand. Zij maakt een vreselijke scène waarin ze hem afschildert als een verleider van haar onschuldige dochter en als een slecht schrijver en politicus. Beatriz kan weliswaar ongemerkt de benen nemen, maar dan neemt het lot een vlucht.Mit Brennender Geduld werd na vertoning op het ZDF in september 1983 overladen met nationale en internationale prijzen, waaronder de prestigieuze Prix Georges Sadoul van de Franse kritiek.