Zhang Yuan: ‘Dit is een film die een poging doet werkelijkheid, fantasie, verbeelding en herinnering te mengen. Alles bij elkaar is het een film die tegen alle regels ingaat.’ Beijing bastards wordt wel de eerste ‘independent’ Chinese film genoemd. Met financiële steun van onder meer het Film Festival Rotterdam (waar in 1993 al een niet ondertitelde werkkopie van de film te zien was) maakte Zhang een speelfilm over de jeugdcultuur in Peking, een gedesillusioneerde generatie. Spil van de film is Cui Jian, zeg maar de Chinese Bruce Springsteen, die tevens aan de film meeschreef en hem gedeeltelijk produceerde. Toen het filmfestival van Locarno in 1993 besloot de film als onderdeel van de officiële competitie op te nemen, trokken de Chinese autoriteiten als tegenmaatregel hun nationale bijdrage terug.Een aantal vrienden en kennissen van een vrouw begint een zoektocht naar haar, nadat zij om totaal onbegrijpelijke redenen een zelfmoordpoging heeft ondernomen. Tijdens de zoektocht is de kijker getuige van de verschillende culturen in de stad. Een heuse rock ‘n rollster (Cui Jian) probeert een concert te organiseren en wordt daarin door de autoriteiten gedwarsboomd. Tevens volgt de film een groep jonge performance-artiesten die op straat optreedt.De titel is een scheldwoord en betekent zoiets als ‘de marginalen’, ‘de bende’, aldus Zhang. De term behoort tot het idioom van de onderdrukte cultuur en alleen al door deze titel te kiezen heeft Zhang gebroken met de traditionele en dominante cultuur.
