Ik ga naar Tahiti

Speelfilm over de laatste dagen uit het leven van Hendrik Nicolaas Werkman, de Groningse drukker en kunstenaar die in het voorjaar van 1945 door de SD werd opgepakt en gefusilleerd. De film is geen minutieuze reconstructie van de feiten, maar een poging de verantwoordelijkheden van een kunstenaar in oorlogstijd te doorvorsen.Tijdens de Duitse bezetting maakte Werkman onder moeilijke omstandigheden zijn beste werken. 'Hoe sterker de vijand, hoe mooier mijn werk' heeft hij eens gezegd. Ik ga naar Tahiti maakt gebruik van flash-backs van het personage Werkman. De verder gebruikte flitsen uit Chaplin-films en fragmenten uit de film The green pastures rijmen op een schitterende manier met Werkmans benarde situatie.