Drei Wege zum See

Haneke beschouwt deze verfilming van het gelijknamige verhaal van Ingeborg Bachmann als zijn eerste echte werk. Zijn eerdere produkties Und was komt danach? (After Liverpool) en Spermüll, evenals Drei wege zum See voor televisie gemaakt, noemt hij nu vingeroefeningen; ze zijn om die reden dan ook niet in het programma opgenomen.De titel van het verhaal is ontleend aan de tekst op een wandelkaart en binnen de structuur van de film spelen verschillende plaatsbeschrijvingen een rol. Elisabeth, de hoofdpersoon van het verhaal, brengt een korte vakantie door bij haar vader in Klagenfurt. Ze wil naar het meer wandelen, maar haar pogingen zijn steeds vergeefs. Gewapend met de wandelkaart probeert ze de diverse mogelijke routes uit. De film volgt echter niet haar wandeling door het bos, maar de wandeling door haar herinnering, naar de verschillende plaatsen waar ze heeft gewoond. In hotelkamers in Parijs en Londen worden scènes opgeroepen uit haar liefdeleven en uit haar beroepsleven als fotograaf. Elisabeth voelt zich bij haar vader, met wie de verhouding gespannen is, allerminst op haar gemak. Ze laat een vriend een nep-telegram sturen om zo een reden te hebben vervroegd te kunnen afreizen.