Het conflict tussen wens en wezen krijgt gestalte in de levensgeschiedenis van Belle van Levert, dochter van een textielmagnaat, die een haat opvat tegen alles dat met geld en macht te maken heeft. Ze wil niets liever dan dichteres worden. Door de omstandigheden, ze leeft samen met Marthe en heeft met haar ouders en het geld gebroken, is ze genoodzaakt een baan te nemen en het schrijven naar de avonduren te verplaatsen. In deze baan komt zij met zichzelf in conflict. Haar wezen verzet zich tegen ondergeschikt zijn. Ze verdraagt geen baas boven zich en besluit om er zelf één te worden. Nu slaat haar wezen haar wens kapot. Voor het schrijven is geen tijd meer. Ze verschuift het dichterschap naar later, naar de periode waarin niemand, ook Marthe niet, meer iets over haar te vertellen zal hebben. Deze strijd om macht wordt een obsessie, het houdt haar constant bezig. Op latere leeftijd, wanneer Belle reeds gezegend is met man en zonen, ontdekt ze dat ze verworden is tot iemand voor wie ze als kind al geen respect op kon brengen.Op cruciale momenten in haar leven ontmoet ze steeds ‘de man’. Hij neemt haar mee naar de wereld die zij links laat liggen. Hier is alles inwisselbaar, alles het gevolg van wat het denken wenst. De ontmoeting tussen ‘de man’, die de wens enorme krachten toekent en Belle, die haar wens ziet mislukken, blijft niet zonder gevolgen.
