Een poëtische film met als intrigerende openingszin ‘Het sterft er van de gieren…’ Verschillende klassieke teksten worden geciteerd, met daarin een bijzondere rol voor Salomé. Middeleeuwse poëten, de evangelisten, maar ook Chrysologus en Oscar Wilde komen aan het woord.Bloem: ‘Het gaat om Salomé en haar moeder Herodias: zij immers worden door de eeuwen heen als toonbeeld van zonde opgevoerd in woord, beeld en muziek. Wat zouden vrouwen daar zelf van kunnen maken? Willen maken?! (…) De eigentijdse “Herodias” en “Salomé” kleden zich in feestgewaden naar model van diverse Salomé-schilderijen van Gustave Moreau, die zich onder andere inspireerde op teksten van Flaubert, die door moeder en dochter met graagte worden gelezen. Bij het naspelen van fragmenten uit Oscar Wilde die het libretto leverde voor de Salomé-opera van Richard Strauss, haken zij af. Ze willen niet naar ’s herens pijpen dansen en besluiten hun eigen weg te gaan. Als stiefvader laat thuis komt zijn de vogels gevlogen. Hun weg leidde naar Spanje, naar Aguëro, een gehucht in Aragon waar in de twaalfde eeuw de overwinning op de Muzelmannen bekroond werd met een hoogst opmerkelijke pelgrimskerk. Op twee kapitelen wordt hier een danseres afgebeeld omringd door drie muzikanten. Overal elders in Europa komt dit motief voor (bijvoorbeeld op en in de kathedraal van Rouen, verwoord doorFlaubert). (…) In Aguëro in een prachtig, theatraal landschap met als decor de bizarre bergwand van Los Mallos (…) wordt met plezier gedanst en muziek gespeeld volgens de regels van de troubadours: gai saber, vrolijk weten.’
