Volere volare

Niet alleen Maurizio Nichetti zelf speelt in deze film de rol van Maurizio, er treedt ook een stripfiguur naar zijn evenbeeld op. Maurizio verzorgt in de film de geluiden bij oude zwijgende tekenfilms. Hij vat zijn werk hoogst serieus op en stroopt stad en land af op zoek naar goede geluiden of voorwerpen waarmee hij die geluiden kan maken. De scènes waarin Nichetti in zijn studio een waar eenmansorkest opvoert kunnen zich meten met die van de grote filmkomieken uit de zwijgende periode.Tijdens één van zijn geluidsjachten ontmoet Maurizio een vrouw, Martina, op wie hij op slag verliefd wordt. Martina is een soort prostituée met een wel heel merkwaardige klantenkring: als een toneelspeelster in vele vermommingen voldoet ze aan de bizarre, maar onschuldige wensen van haar klanten.Martina wil Maurizio aanvankelijk als een compagnon in dienst nemen, maar Maurizio ondergaat door zijn verliefdheid een bizarre verandering. Langzaam maar zeker verandert hij in de tekenfilmversie van zichzelf.îNichetti heeft lang rondgelopen met het idee voor een komedie waarin tekenfilmeffecten naast gewone acteurs voorkomen. Er was echter geen producent te vinden die geloofde dat een volwassen publiek zou accepteren dat een acteur een dialoog heeft met een tekenfilmheld. Het succes van Roger Rabbit heeft de mening van de producenten herzien, maar zorgde tegelijkertijd voor een nieuw probleem: de innovatieve technieken van Roger Rabbit zouden op zijn minst moeten worden geëvenaard. En daar is men in geslaagd. Maar belangrijker is dat Volere volare werkelijk een intelligente komedie voor een volwassen publiek is. La Repubblica stelde zelfs dat als Roger Rabbit pure techniek is Volere volare pure poëzie is — of waanzin.