Triple Bogey markeert de terugkeer van Amos Poe uit Hollywood naar het onafhankelijke, eigenzinnige en experimentele filmmaken. Hoewel het verhaal pure fictie is, beschouwt Poe zijn film als een zeer persoonlijke; de hoofdpersoon — de scenarioschrijver Remy Gravelle (gespeeld door Eric Mitchell) — is op te vatten als het alter ego van Poe. Het verhaal heeft merkwaardige kanten en is opmerkelijk vormgegeven. Ian Johnstone (The Sunday Times): ‘It is bizarre, oblique, disturbing and amusing’.Gravelle krijgt van een Japanse studio de opdracht om een scenario te schrijven over de moord op Harry en Sally Levy. De Levy’s vonden veertien jaar eerder de dood tijdens een beroving op een golfterrein (vandaar ook de golftermen in de titel van de film). Hun drie kinderen Amanda, Satch en Bree leven samen op een oud jacht (lengte: 35 meter, bouwjaar: 1915) waarmee ze permanent rondjes om Manhattan varen. Gravelle verblijft een tijd bij hen aan boord en hoort ze uit over hun ouders. Samen met de kinderen bekijkt hij de homemovies die moeder Sally Levy maakte van haar gezin. (Poe stelt dat hij als filmmaker het perspectief van de moeder heeft gekozen omdat Sally weliswaar niet in beeld komt maar het wel haar blik is die de camera stuurt.)îDe film wisselt zwart-wit beelden af met kleur; de beelden uit het verleden, de homemovies, zijn in kleur. Volgens Poe onttrekt de film zich aan een verbale definitie, het is geen literair verhaal. Het is in de eerste plaats film, je moet zien en horen om te kunnen bevatten.Amos Poe is in 1950 in Israël geboren, woont sinds 1958 in de Verenigde Staten, en sinds 1972 in New York. Zijn eerste films zijn te duiden als zogenaamde no-budget-films. Met Subway Riders uit 1980 werd Poe onder een iets groter publiek bekend. In de jaren tachtig heeft hij diverse videoclips gemaakt, voor onder anderen Run DMC en Cameo.
