Rosen für Afrika

Een ogenschijnlijk 'gewone' film die zijn bijzonderheid pas na enige tijd prijsgeeft. Daar neemt de film ook de tijd voor; hij is niet zonder reden tweemaal zolang als een normale speelfilm. Rosen für Afrika geeft een onopgesmukt beeld van de onderkant van onze samenleving en de onvermijdelijke ondergang van de hoofdpersoon, die tergend langzaam en bijna stelselmatig in beeld wordt gebracht, in originele, vaak naar het absurde neigende scènes, maakt een onuitwisbare indruk.In de film, waarvan het verhaal is gebaseerd op een roman van Ludwig Fels, wil Paul naar Afrika, dat is zijn droom. Het heeft iets met zijn vader te maken, maar de film laat dat in het ongewisse. Paul loopt al tegen de dertig, maar woont nog bij zijn moeder die geen enkele greep op hem heeft. Hij is een jongen die maar niet wil deugen. Hij drinkt en raakt betrokken bij vechtpartijen. Hij lijkt regelrecht af te stevenen op zelfdestructie. Het bijzondere aan Paul -- bijzonder, omdat hij tenslotte de protagonist is -- is dat hij niet sympathiek is. Hij neemt bijvoorbeeld op een agressieve manier mensen uit zijn omgeving in zijn val mee. Hij versiert Karola, een meisje uit een beter milieu en trouwt met haar, maar het huwelijk loopt snel spaak. Paul vernedert en slaat zijn vrouw en de film lijkt daar ook al geen verklaring voor te willen geven. Maar indirect gebeurt dat wel. Door de lengte van de film hadde regisseur de gelegenheid om de nevenkarakters, zoals Pauls collega's van de vuilnisophaaldienst, te profileren en uit te werken. In die nevenkarakters spiegelen zich de problemen van Paul; door de context verhelderde de filmmaker de beweegredenen van zijn hoofdpersoon.