Page blanche

Page blanche volgt de lotgevallen van een Cambodjaanse vrouw, Vixna (gespeeld door Phuong Dung), en haar twee kinderen, die in 1975 door de echtgenoot van de vrouw, een officier in het leger van Pol Pot, uit het veilige Parijs zijn teruggelokt naar Cambodja om de totale Rode Khmer-hersenspoeling en -knechting te ondergaan. De doffe werkelijkheid dringt snel tot haar door, maar de volledige implicatie ervan niet. Dat is ook het traject van de film: hij toont de gruwelen schijnbaar onaangedaan, maar de wreedheid was echt en onvoorstelbaar en de film probeert het te bevatten.De vrouw wordt gescheiden van haar kinderen en wordt te werk gesteld in een landbouwcommune waar ze zware arbeid moet verrichten voor het 'agrarische wonder' van de Rode Khmer. Veel van haar medeslachtoffers sterven. Ze moet lijken uitbenen waarvan de botten gebruikt worden als grondstof voor lijm. Alles lijkt gerechtvaardigd voor de revolutie van de Angkar (de Cambodjaanse communistische partij).Page blanche is op authentieke locaties in Cambodja opgenomen en volgt de belevenissen van de vrouw tot aan de 'bevrijding' door Vietnam in 1979. David Stratton (Variety): 'Ho Quang Minh tells this ultragrim tale very much from a Vietnamese perspective, and tends to downplay the terrible saga's emotional aspects'. De film zou omschreven kunnen worden als het Zuidoostaziatische antwoord op The Killing Fields. Tegenover de beeldbarok van de westerse verbeelding van de terreur van de Rode Khmer plaatst Ho Quang Minh rustige, afstandelijke en soms schokkend fraaie beelden. De wreedheid van de Khmersoldaten laat het landschap en het betoverende licht onaangedaan en de onverschilligheid van de natuur en de zorgvuldige kaders van de film maken van Page blanche een overtuigende en emotionele interpretatie.