La carne

Een korte film in een grootse stijl. David Overbey (Filmfestival Toronto): 'Carne only lasts 40 minutes, but Caspar Noé's immense talent explodes across every CinemaScope frame'. Er wordt op een verrassende manier gebruik gemaakt van het brede scope-formaat. En Carne is gemaakt met veel gevoel voor stijl en met niet minder gevoel voor humor, pikzwarte humor om precies te zijn. Origineel en vaak zeer komisch zijn de door Noé veelvuldig toegepaste tussentitels.Centraal in de film staat een slager, een paardenslager. (Noé schrikt er niet voor terug om alle wrede details van het slachten voluit in beeld te brengen.) De slager woont alleen, met een geestelijk gehandicapte dochter die niet voor zichzelf kan zorgen. Hij beleeft weinig plezier aan zijn leven, maar hij verzorgt wel zijn dochter iedere avond met een aandoenlijke tederheid. De sombere en soms bizarre gedachtenwereld van de man is als monologue intérieur te horen op de geluidsband.Op een dag lijkt een vreemdeling misbruik te maken van de hulpeloosheid van het meisje. De slager, toch al vervuld van haat tegenover zijn omgeving, wreekt zich (ruimschoots zijn professionele vaardigheden met het mes benuttend) zonder nadenken... op de verkeerde persoon.îNoé is zeer goed op de hoogte van de voorbeelden in de filmgeschiedenis die te maken hebben met bloed, (af)slachten en obsessies en Carne bevat dan ook talloze verwijzingen.