Kikuchi

Een opmerkelijke stijlvaste en compromisloze debuutfilm, bewust onafhankelijk uit privé-middelen gefinancierd en met een jong en klein team gemaakt.Kikuchi vertelt het verhaal over de alleen wonende jongen Kikuchi. De film volgt hem bij zijn eentonige werk in een wasserij en tijdens de eenzame avonden op zijn kamertje voor de televisie. Via de stille en eenzame Kikuchi geeft Iwamoto commentaar op het door vergaande individualisering gekenmerkte hedendaagse Japan. De jongen is niet in staat tot het leggen van contact. Hij is verliefd op een meisje dat in een supermarkt werkt maar durft haar niet aan te spreken. Nachtenlang observeert hij het appartement waar zij woont. Op de enige dag in de week dat hij niet naar de wasserij hoeft, wast hij zijn eigen kleren in een wasserette tegenover de supermarkt waar het meisje werkt.Iwamoto slaagt er met puur visuele middelen in om de sleur van Kikuchi's leven om te zetten in spannende beelden. Tony Rayns (Sight & Sound) omschreef de stijl en de sfeer van de film als volgt: 'If the young David Lynch had directed Jeanne Dielman, the result would have been something like Iwamoto's film: minimalism meets surrealism at the dry cleaner's.' De film is nagenoeg zwijgend. De geluidsband werd onafhankelijk van de opnamen gemaakt. De afwezigheid van dialoog benadrukt de eenzaamheid van de jongen. Iwamoto vertelt zijn verhaal louter via de mise-en-scène; een meesterproef van vernuft, dat zichopenbaart in spaarzaamheid en soberheid. Veel scènes bestaan uit lang aangehouden, enkele instellingen. Onder de stille oppervlakte is de opgekropte agressie voelbaar.