Jacquot de Nantes

Een bijzonder in memoriam over Jacques Demy van de hand van een collega cineast en levensgezellin. Het portret is liefdevol en met veel kennis van zaken, van zowel het filmen als het leven van Demy, gemaakt. Jacquot de Nantes is nauwelijks een combinatie van speelfilm en documentaire te noemen; het is voornamelijk een speelfilm.Varda brengt vooral de jeugd van Demy tot leven, op basis van zijn eigen jeugdherinneringen, en ze doet dat in de vorm van een film uit die tijd: in zwart-wit, licht romantisch en realistisch. De scènes uit de jeugd van Jacques Demy, die opgroeide in Nantes, worden afgewisseld met fragmenten uit de befaamde zangfilms van Demy; veel elementen uit zijn oeuvre worden op die wijze vanuit zijn jeugd verklaard. Daarnaast bevat de film enkele interviewfragmenten, gemaakt kort voor de dood van Demy; hij overleed op 28 oktober 1990, vlak nadat het draaien van Jacquot de Nantes was beëindigd.Varda brengt een jonge Demy tot leven die als het ware geroepen wordt door de cinematografie. Als jongen sleutelde hij met een onvoorstelbare ijver en toewijding, met weinig middelen en als volkomen autodidact een heuse animatiefilm in elkaar. Varda reconstrueerde minutieus het werk van de jonge decorbouwer en toont daarbij het authentieke resultaat.Jacquot de Nantes is gemaakt met de dood van Demy voor ogen. Hij schreef en vertelde zijn herinneringen die vrijwel directwerden verfilmd. Opmerkelijk is dat deze filmische stervensbegeleiding en dit rouwproces zo’n vrolijke film is geworden. Een film over de gelukkige jeugd van een moderne sprookjesverteller.