Foto-roman

Road-video, video-poem, fugue-like daydream. Dat zijn drie van de typeringen waarmee deze associatieve en fragmentarische video is beschreven. Foto-Roman is dan ook een ware stream of consciousness.Het grootste gedeelte van het materiaal werd gedraaid op 8mm-video en bevat beelden die zijn verzameld in Moskou, Beijing, Istanbul, Milaan en New York. De camera registreerde wat iedere willekeurige toerist te zien krijgt: het voorbijschietende landschap vanuit de trein of auto, het gangpad in het vliegtuig, de straat vanuit het hotelraam of de eigen voeten in het hotelbad. De toerist legt die beelden evenwel nooit vast. Foto-roman vermijdt op zijn beurt de obligate toeristische beelden.Foto-Roman bevat verder broeierige beelden van een vrouw, alleen voor het raam van een hotelkamer, afgewisseld met opnamen van een man, alleen voor het raam van een andere hotelkamer. Hun blikken en de montage suggereren dat er meer is dan eenzaamheid. Spaarzaam maar effectief is er ook nog materiaal uit onder andere televisiecomedies verwerkt, die opmerkelijk contrasteren met de opnamen van desolate hotelkamers.De titel Foto-roman moet vrij letterlijk worden genomen; relatief zelfstandig bestaan een beeldroman (foto) en een off-screen ingesproken tekst (roman) naast elkaar. De credits benadrukken dit nog door de video aan te duiden als een 'radio/video'. De tekst is van de hand van James Strahs en wordt met een ironische warme radiostem prachtig ingesproken door Vito Acconci.