Bilhete lidz Tadzmahalai combineert een droom- en nachtmerrie-achtige sfeer met een sterke mate van authenticiteit. Werner Herzog presenteerde de film op het mede door hem georganiseerde festival van Wenen en noemde het de mooiste film die hij sinds jaren gezien had. Het verhaal is gesitueerd in het Litouwen van vlak na de Tweede Wereldoorlog. Fabijonas leeft met zijn vrouw in een kleine boerderij tussen twee vuren. Overdag terroriseren de ‘bevrijders’, de Sovjetsoldaten, zijn woning en ‘s nachts komen de nagenoeg verslagen Litouwse opstandelingen uit de bossen en vragen om onderdak. Het einde van de oorlog heeft voor mensen als Fabijonas eigenlijk niets veranderd. De onderdrukking door Hitlers nazi’s is gevolgd door die van Stalins troepen. De gevolgen blijven gelijk. De Sovjettroepen onderwerpen de Litouwers aan een schrikbewind, Litouwse leiders en velen met hen worden afgevoerd, hun boeken vernietigd en hun bezittingen in beslag genomen.Fabijonas ontvlucht de Litouwse werkelijkheid in een gedroomde reis. In zijn droom wil hij naar India om de mythische schoonheid van de Taj Mahal te ervaren. Avond aan avond buigt hij zich over een boek waarin zijn onbereikbare reisdoel beschreven staat en steeds ziet hij de wonderbaarlijke tempel in een visioen voor zich. Reizen in deze periode zijn in werkelijkheid deportaties en het einddoel over het algemeenSiberië. Dit extreme contrast wordt in de film eenvoudig maar effectief aangegeven door een overgang van zwart-wit voor de Litouwse grauwheid naar kleur voor het utopische India. Het gebruik van Indiaas aandoende muziek, ook in de Litouwse gedeelten, doordrengt de hele film met het verlangen van Fabijonas.
