De film is gemaakt naar een boek dat Pialat enkele jaren daarvoor had geschreven. De film vertelt over de verhouding tussen de filmer Jean (Jean Yanne) en de secretaresse Cathérine (Marlène Jobert), die al zes jaar duurt. Omdat Jean getrouwd is, ontmoeten ze elkaar heimelijk in vakanties en weekenden. Nog steeds heeft Jean zich niet durven scheiden van zijn vrouw Françoise (Macha Meril). Als hij dat op een gegeven moment wel wil en met Cathérine wil trouwen, is het te laat. Ze is hem behoorlijk zat geworden en heeft inmiddels een andere minnaar gevonden. Nous ne vieillirons pas ensemble, die de laatste drie maanden van deze verhouding volgt, is het verhaal van een man die niet in staat is werkelijk van een vrouw te houden. De film heeft een sterk autobiografische inslag. Pialat had grote probelemen bij het realiseren van de film en wilde er dan ook regelmatig mee kappen. Over het eindresultaat waren praktisch alle kijkers zeer tevreden, op één man na… Pialat zelf, volgens wie de film ver verwijderd is van hetgeen hij oorspronkelijk wilde maken.
