Genèse d'un répas

In Genese d'un repas nuttigt Moullet een eenvoudige maaltijd: tonijn uit Senegal, een omelet van Franse eieren en een banaan uit Ecuador. Hij wil onderzoeken waar deze spijzen precies vandaan komen en nagaan via welke distributiekanalen ze op zijn bord terecht komen. Door middel van onderzoek ter plaatse wil hij proberen aan te tonen, zonder theoretische vooronderstellingen, op welke praktische manier arbeiders uitgebuit worden, met name die in de Derde Wereld. Hij wil proberen de wetten te beschrijven die deze uitbuiting beheersen. Om dit onderwerp geheel te omvatten is het onvermijdelijk dat hij ook zal moeten studeren, wil hij door de materiële buitenkant heenbreken. Genese d'un repas is tegelijk een reportage en een neerslag van de poging van Moullet om kennis te vergaren en zich bewust te worden van de feiten en de wetten van de markt. De absurditeit van de huidige wereldeconomie geeft de film mogelijk een humoristische vorm mee. Naar de opzet bevindt de film zich ergens tussen het werk van de Oostduitse documentaristen Heinowsky en Scheumann en Nothing but less van Orson Welles. Het commentaar in Genese d'un repas wordt gesproken in de taal van elk gebied, waarin de film zich afspeelt.