Touche pas à la femme blanche

Interview met de maker: - Hoe bent u op het idee gekomen 'het werkelijke leven van generaal Custer' te verfilmen? Toen ik op een avond met mijn producent Jean-Pierre Rassam langs de Hallen liep, zag ik een paar huizen die op het punt stonden te worden opgeblazen en dacht ik: "Dat is nog eens een mooie plaats om een indianenfilm te maken!". - Maar gaat het om echte indianen, amerikaanse? Jazeker, echte indianen. Maar het zouden ook algerijnen of portugezen kunnen zijn. - Wat hebben indianen met de Hallen te maken? Ook in de Far West heeft men alles vernietigd om iets doeltreffenders te bouwen. - Dus past het decor van de Hallen het best? In elk opzicht. Het is ook makkelijker hier te draaien, want er is weinig verkeer...en iedereen die met de productie te maken heeft zit hier vlak bij. - Zit u dat niet dwars, dat het decor tijdens het draaien verdwijnt? Het is eerder het draaien dat de afbraak dwars zit. De werklui, algerijnen, portugezen etcetera stoppen vaak met hakken om naar ons te kijken. Ik hoef alleen maar iets harder te werken dan zij. - Men zegt dat een indiaans opperhoofd een hele reis heeft ondernomen om te zien wat u doet. Hij is gerustgesteld vertrokken. - U verwacht voor 'Custer' niet zulke woedende reacties als voor [cs]La grande bouffe[ce]? Misschien zal de Club van Vrienden van John Ford niet tevreden zijn. - De personen in uw films zijn altijd gefixeerd op een bepaald idee. Wat is dat idee bij generaal Custer? De fixatie van generaal Custer is dat hij indianen moet doden. De fixatie van de indianen is dat ze het hart van generaal Custer moeten eten. (met Ornella Volta in Positif, feb. 1974)