Het tragische onvermogen tot communicatie tussen een Vietnam-veteraan die ‘slagen’wil en een jonge amerikaanse die, onbevredigd in haar magnifieke buitenhuis (realisering van de zo heilige ‘american dream’) ‘alles al heeft gezien’, verdovende middelen inneemt en zich verbeeldt dat ze intens leeft….
(Gérard Frot-Coutaz in Cinema 75, no. 194)
Ed Harker zet deze twee neurotische mensen tegenover elkaar en regisseert op opmerkelijke wijze de twee acteurs, Maxime Borenstein en David Irving, die erin slagen afstand te bewaren ondanks de zeer sterke dramatrische spanning die vanaf de eerste beelden in de film zit. Een beweeglijke camera geeft nog een extra dimensie aan dit frenetieke, maar tegelijk perfect gecontroleerde verhaal.
(Louis Marcorelles in Le Monde, 3-1-1975)
