Ningdu

“Onze familie is bijzonder”, zegt Lei Jiaqi, de vader van filmmaker Lei Lei. Op de geluidsband van deze inventieve en ontroerende essayfilm begint hij te vertellen over de worstelingen van zijn familie, te midden van de roerige jaren zestig in China. Zijn eigen vader, Lei Ting, wordt naar het platteland gestuurd, waarna Jiaqi achterblijft met zijn zus en zijn zieke moeder. Wanneer moeder overlijdt en het systeem Ting verbiedt om bij zijn kinderen te komen wonen, belanden de kinderen in een weeshuis.

Niet veel later herhaalt de geschiedenis zich: opnieuw wordt Ting naar een heropvoedingskamp gestuurd, gebrandmerkt als klassenverrader – dit keer vanwege een nieuwe politieke beweging. Nu de familie uit elkaar is gevallen, is elkaar schrijven het enige wat ze kunnen doen. De oudere dochters gaan naar de universiteit, terwijl Jiaqi en zijn nieuwe moeder naar het platteland worden gestuurd. Ze hopen allemaal op een dag herenigd te worden.

Voor het beeld gebruikte de regisseur een originele combinatie van technieken, met felgekleurde kleipoppetjes, propagandabeelden, surrealistische collages en popart-animatie. De animatie is een ingebeelde en fantastische weergave van wat er destijds met de familie gebeurde: opgesloten in kooien worden Jiaqi en zijn zus vogels, en ook Ting – half vogel, half mens – kan vliegen.

Alhoewel de turbulente recente geschiedenis van China als een rode draad door deze film loopt staat de sterke and levendige familie op de voorgrond. Ningdu is een ode aan familie, herinnering en de reconstructie van familiegeschiedenis in de Geschiedenis van China.