Kafka for Kids

Kafka’s De gedaanteverwisseling kún je eigenlijk niet verfilmen. De schrijver wilde namelijk niet dat er duidelijke beelden zouden verschijnen van het insect waar Gregor Samsa in is veranderd – dat moest de lezer zelf visualiseren.

Ingewikkeld voor de makers van Kafka for Kids. In dat kinderprogramma leest een opa-figuur in kamerjas het verhaal voor aan een ‘meisje’ – een volwassen, overdreven naïef spelende vrouw met staartjes en een jurk met lieveheersbeestjes. Terwijl hij vertelt over Samsa’s transformatie wordt die verbeeld in expressionistische animaties. Mag dat wel? Wie kan juridisch advies geven? De band met hun kinderinstrumentjes in de hoek van de studio weet het wel. “Kafka’s shoe!” zingen ze.

Vreemd? Surrealistisch? Reken maar. Een mens komt ogen tekort en tuimelt bij Kafka for Kids van de ene verbazing in de andere. Alleen dat bontgekleurde decor al, waarin ook meneer tafel en mevrouw lamp een gezicht hebben en zich met alles bemoeien. Of de wonderlijke intermezzo’s over eten. De Amerikaans-Israëlische kunstenaar Roee Rosen maakt zo een geestige parodie op kindertelevisie die vrolijk naar Kafka knipoogt en zijn werk zowel serieus neemt als het speelse en surrealistische ervan onderstreept. Terwijl het programma steeds meer ontspoort, stelt Rosen vragen bij wetten en definities om die vervolgens toe te passen op de bezette gebieden in Israël. Politiek, filosofie en een pratend schilderij: genieten voor geestige grote mensen.

• 

• 

• 

• 

• 

•