Mai morire

Na zijn eerste film Parque vía (IFFR 2009), met een thrillerplot en verrassend einde, gooit Enrique Rivero het over een andere boeg. Gebleven is de minimalistische stijl, maar een dwingende structuur ontbreekt. Dat past naadloos bij deze meditatieve bespiegeling op het verstrijken van de tijd en het (ritueel) afscheid nemen van een geliefde.

Chayo, een Mexicaanse vrouw van middelbare leeftijd, hoort dat haar moeder op sterven ligt. Over de waterwegen van Xochimilco keert ze terug naar haar geboortedorp, om daar over te gaan tot het strikt alledaagse. Chayo doet het huishouden, wordt herenigd met haar man en twee kinderen en bereidt zich voor op het onvermijdelijke.

Met spaarzame interacties en dialogen laat Rivero zien met weinig vertelmiddelen toe te kunnen. Het drama zit evenzeer in de oogstrelende widescreenbeelden van de velden, riviertjes, bomen en de bergketens in de verte. In combinatie met een dromerige geluidstrack zijn het mooie metaforen voor Chayo’s emoties, die rustig lijkt, maar van binnen wordt verscheurd. Pure poëzie.

• 

• 

•