“Ik portretteer een gedeelde geschiedenis”: Mouly Surya over de slotfilm van IFFR 2025 This City Is a Battlefield
“Ik denk dat veel van wat er nu in de wereld gebeurt terug te voeren is op de Tweede Wereldoorlog”, zegt Mouly Surya, de Indonesische filmmaker van IFFR’s 2025 slotfilm This City Is a Battlefield, waarmee ze een van de vele redenen uitlegt waarom deze periode in de geschiedenis van Zuidoost-Azië onze aandacht vraagt. Haar historische thriller speelt zich af in 1946 en volgt de onafhankelijkheidsstrijd van Indonesië tegen de Nederlandse koloniale overheersing. De film combineert bloederig actiespektakel met verleidelijke romantiek, jazz en rijke historische omgevingen die een opvallend relevant verhaal vertellen over de impact van oorlog op gewone mensen.

Surya’s vorige film was de Netflix-titel Trigger Warning (2024) met Jessica Alba in de hoofdrol. “Ik heb van Amerika geleerd hoe ik mezelf moet pushen en hoe ik mezelf niet moet censureren.” In plaats van zorgen te maken over voldoende budget voor bepaalde scènes, vond ze manieren om creatief te zijn. “Laten we het proberen, wat is het ergste dat kan gebeuren?”
“Ik wil niet bekendstaan als alleen een vrouwelijke regisseur”
Dat de film een scherpe blik werpt op fragiele mannelijkheid, markeert ook het uitgangspunt voor Surya, die in haar vorige werk synoniem werd met sterke vrouwelijke personages. “Ik wil niet bekendstaan als alleen een vrouwelijke regisseur. Dat is een beetje vervelend”, terwijl ze uitlegt hoe ze dit label graag van zich af zou willen schudden. “Een mannelijke regisseur wil ook niet erkend worden als een mannelijke regisseur.” In plaats daarvan wil ze zich overgeven aan het filmmaken en zich ten doel stellen om iets te maken dat lijkt op een Hollywood-klassieker, met een lokale touch. “Ik houd van de kunst van het filmmaken.”
Ze putte uit haar familiegeschiedenis en de directe verwanten die deze periode in de geschiedenis van Indonesië hadden meegemaakt om haar eigen perspectief van deze tijd te vinden. “Ik heb een hoop herinneringen opgegraven,” en ze memoreert aan haar vloeiend Nederlandssprekende oom en vader die Nederlandse woorden in hun zinnen gebruikten. “We wisten niet wat het betekende, maar door terug te vallen op die herinneringen boekte ik zowaar vooruitgang met het schrijven van deze film.”

“Het ontwikkelingsfonds helpt een script zeker vooruit”
Het is een van de manieren waarop ze de delicate complexiteit van de koloniale overheersing van Indonesië benadert door de diepe culturele effecten te onderzoeken. Hiervoor wist ze dat ze met een Nederlandse coproducent wilde samenwerken voor hun creatieve inbreng. Volya Films uit Rotterdam stapte in het project en de film werd meerdere keren ondersteund door het Hubert Bals Fonds van IFFR – een belangrijk bewijs van vertrouwen tijdens de ontwikkeling van de film.
“Het is heel moeilijk om een script te maken, omdat je niet weet welke kant vooruit is en welke kant terug”, reflecteert ze op de ontwikkelingssteun van het Hubert Bals Fonds. “Het ontwikkelingsfonds helpt een script zeker vooruit. Het hielp ook om de onderzoekskosten en vertalers te financieren. Later bood het Hubert Bals Fonds, in samenwerking met het Nederlands Film Fonds, ondersteuning in de film- en postproductie. Hiermee konden ook professionele acteurs uit Nederland ingehuurd worden voor de Nederlandse rollen.”

“Het voelt alsof de helft van het DNA van de film in Nederland zit”
Afgezien van wat zenuwen over de juistheid van de Nederlandse nuance in wat fragmenten, is ze erg blij dat ze de film op de slotavond van het festival kan vertonen. “Het voelt alsof de helft van het DNA van de film in Nederland zit. Ik portretteer ook een gedeelde geschiedenis en ik hoop dat ik daar recht aan heb gedaan.”
Een lijst met artikelen
-
-
IFFR-ambassadeur Kristel interviewt Indonesisch filmmaker Timoteus Anggawan Kusno
Gepubliceerd op:-
Blog
-
Interview
-
-