Sweetie

Voordat Jane Campion definitief wereldfaam verwierf met An Angel at My Table (1990) en The Piano (1993) had ze al een stormachtige entree gemaakt met dit eigengereide debuut. Stormachtig is ook de manier waarop de ontembare Dawn, bijgenaamd Sweetie, het leven van haar veel rustiger maar bijgelovige zus Kay binnenvalt. Wanneer ook hun goedwillende, gescheiden vader daar intrekt, kan de kluwen van smeulende neuroses tot ontbranding komen.

Campion legt het thema van de disfunctionele familie als het ware onder een vergrootglas – mede door de expressieve vormgeving met soms surrealistisch getinte vondsten. Met veel ironie ook, zoals een mislukkende meditatie. Of anders wel die vreemde bomenfobie van Kay die bij de aangrijpende ontknoping plotseling van belang is. Hoe uitdagend ook, juist daarmee toont Campion een goed oog te hebben voor wat er onder het ogenschijnlijk normale leven sluimert. Een wrang-komische en tegelijk tedere kijk op knellende familiebanden, liefde en andere onhandigheden.