Animal indireto

Na een angstaanval en een depressie laat filmmaker Daniel Lentini zich door zijn camera leiden en verlaat hij Rio de Janeiro. In korte scènes laat hij zien waar hij zijn ogen en aandacht op richt. Een stukje rivier, een vogel in een kamer, de schaduw van een raamkozijn op de wand, een close-up van een hond of de spiegeling van het gezicht van de maker in een kop koffie. Alles is met liefde gefilmd en maakt ruimte voor de verhalen van lotgenoten op Cuba, Haïti en in Brazilië. De angst en onrust die hij bij de mensen en hemzelf voelt, blijven verborgen achter de poëtische, bijna abstracte scènes.

‘I live therefore I film’ is een van de leefregels die hij zichzelf heeft opgelegd. In het gespannen Brazilië van vandaag richt hij de aandacht op het dagelijkse en schept zo een moment van rust en klein geluk.