Drie aspecten van jongvolwassen Japanse vrouwen, drie niveaus van weergave. Allereerst is er Haruko, een 28-jarige ongehuwde, verveelde kantooremployee die nog bij haar ouders woont. Haar schijnbare verdwijning zet de levendige twintigjarige Aina en haar straatkunstenaarsvrienden aan tot actie. Ze verspreiden Haruko’s gezicht, à la Warhol, door de hele stad op de muren, wat leidt tot overweldigende media-aandacht. En tot slot is er een bende coole, anonieme tienermeisjes die ’s nachts willekeurig mannen aanvalt op straat. 
De verfilming van een roman van Mariko Yamauchi uit 2013 van ex-acteur en regisseur Matsui Daigo combineert de drie verhaallijnen tot een verbluffende mix van romantische komedie, documentaire en uitbarstingen van pop-gerelateerd geweld. Japanese Girls Never Die springt van de praktische wereld van Haruko naar de fantasywereld van guerrillameisjes, maar blijft gericht op één doel: verzet tegen vrouwenhaat, uitbuiting van vrouwen, seksualisering en het patriarchaat, maar dan wel met humor, introspectie en razernij.