Cavalo Dinheiro

Ventura heeft de ziekte van Parkinson. Zijn geheugen is ook niet zo best. Wanneer een dokter naar zijn leeftijd vraagt, zegt de bejaarde man dat hij negentien jaar is. Regelmatig raakt hij verloren in het verleden, dwalend door zijn herinneringen.
Ventura groeide op in Kaapverdië en vertrok als jonge man naar Lissabon, waar hij aan een armoedig bestaan als metselaar begon. Pedro Costa portretteerde hem al eerder in zijn film Colossal Youth (2006). In de van hem bekende lange, statische shots legt de eigenzinnige regisseur Ventura’s ontmoetingen met vrienden en vreemden vast; ontmoetingen die soms alleen in zijn fantasie lijken te bestaan.
Costa heeft een scherp oog voor zowel de schoonheid als de misère van het leven van arbeidsimmigranten. Cavalo Dinheiro, bekroond met de prijs voor de beste regie op het filmfestival van Locarno, valt op door het beeldschone camerawerk en de schitterende tableaus, waar Ventura in ronddoolt als een schim van zijn vroegere, sterke zelf.