La commune (Paris, 1871)

De toeschouwer die de 345 minuten van La commune aandurft, zal rijkelijk worden beloond met een indrukwekkende geschiedenisles over het Parijs van 1871, tijdens de nadagen van de verwoestende FransPruissische oorlog. Om de volksopstand in de zelfbenoemde 'staat' La commune te onderdrukken, drongen regeringstroepen de wijk binnen en moordden in één bloedige week (la semaine sanglante) de opstandelingen uit, bijna 30.000 mensen. Deze zwarte periode uit de Franse geschiedenis is nauwelijks bekend en staat nog steeds niet in de lesboekjes.Dwarsligger Watkins, die na de BBCboycot van zijn controversiële film The War Game (1965) niet meer in Engeland wilde werken, schreef zelf het scenario en verfilmde dit in een oude leegstaande fabriek. Lange sequenties in zwartwit worden onderbroken door uitgebreide tussentitels over de historische achtergronden van La commune. De camera's zijn nadrukkelijk aanwezig en er wordt niet geprobeerd de decors echt te laten lijken. De omvangrijke cast bestond voor het merendeel uit amateurs, die de opwinding en spanning van de Communebewoners daadwerkelijk lijken te ondergaan.Watkins mengt heden en verleden (er lopen in het negentiendeeeuwse Parijs twee televisieploegen rond), documentaire en fictie, confronteert ons met ons idee over objectieve geschiedschrijving en laat de macht en potentie van het medium zien.