Ombres de soie

Shanghai, jaren dertig: Lysanne en Marlène kennen elkaar al sinds hun schooltijd. Ze waren altijd hecht, maar met het voortschrijden van de tijd en hun ervaring lijkt het karakter van vriendschap te veranderen. Een sensueel essay over hybriditeit dat zich verzet tegen puristische ideeën over etniciteit en gender.

Sjanghai, ergens in de jaren dertig. Lysanne en Marlène kennen elkaar al sinds hun schooltijd en waren altijd erg close. Maar is hun vriendschap in de loop der tijd en onder invloed van ervaringen veranderd? Ombres de soie is het enige fictie-essay van speelfilmlengte van de wereldberoemde editor Mary Stephens. Het is een buitengewoon sensueel, gevoelig werk, doordrenkt van de geest van Sjanghais modernistische schrijver Eileen Chang en haar vaak anekdotische, gefragmenteerde stijl. Stephens belangrijkste referentiekader voor deze film was echter Marguerite Duras en haar India Song (1975). Dit maakt Ombres de soie zowel een eerbetoon aan bijzonder verfijnde cinema van geluid en woord, als een kritiek op koloniale naschokken – waarbij Azië het decor vormt voor de spirituele crises en gevoelens van vervreemding van westerlingen.

In Ombres de soie komen vrouwen met verschillende etnische achtergronden samen in een stad die zowel oosters als westers is. Zo ontstaat een mengcultuur die botst met dogmatische ideeën over etniciteit, gender, de maatschappij en wat we erven van onze ouders.

– Olaf Möller

• 

• 

• 

• 

• 

•