Tussen slapen, waken en dromen door ervaren we een collectieve droom van kinderen die alleen op deze wereld lijken te zijn – alleen, en met universele vragen en angsten waarvoor ze hun eigen antwoorden moeten vinden.
Christina Friedrich is gefascineerd door de wereld van kinderen, hun verbeelding en alles wat de westerse cultuur associeert met het gedrag en de fantasie van kinderen. Voor The Night Is Dark and Colder than the Day ging Friedrich naar haar geboorteplaats Nordhausen (Thüringen, Duitsland) waar ze leerlingen uitnodigde om samen met haar een film over angsten te maken.
De film begint met een gesprek in een gymzaal. Friedrich nodigt de kinderen in de zaal uit om hun angsten met haar en met elkaar te delen. Al snel verandert de film in een reeks beelden en scènes die sprookjesachtig aandoen. Hierin spreken de kinderen niet alleen over hun angsten en zorgen, maar ook over dromen, geloof en visioenen, goden, dinosaurussen, engelen en andere wonderlijke wezens. Friedrich beweegt heen en weer tussen verschillende lagen fantasie. Tijdens zelfbedachte rituelen dragen de kinderen bijvoorbeeld handgemaakte maskers, terwijl ze hun anders-zijn op andere momenten kenbaar maken met kleine, vreemd aandoende gebaren. Hoe je The Night Is Dark and Colder than the Day ook wilt noemen, één ding is zeker: het is anders dan alles wat de filmwereld tot nu toe heeft voortgebracht.