Suçuarana

Dora lift door de mijnstreek van Brazilië, op zoek naar een plek waar niemand van gehoord heeft: Suçuarana, een stuk land dat aan haar familie toebehoorde. De eerste speelfilm van filmmakers Clarissa Campolina en Sérgio Borges is een gevoelig portret van zelfstandigheid en gemeenschap.

Dora is eraan gewend alleen te zijn. Ze lift door de Braziliaanse mijnstreek, vindt tijdelijk werk en slaapt waar ze kan. Maar ze heeft weldegelijk een bestemming: Suçuarana, de plek die staat afgebeeld op een versleten foto van haar moeder. Na een auto-ongeluk belandt Dora in een gemeenschap waar ze zich op haar gemak voelt: deze mensen werken samen, delen maaltijden en klusjes, genieten ‘s avonds van een biertje of een potje domino. Maar Dora is een vrouw die voortdurend in beweging is – altijd onderweg.

Zonder al te veel uitleg, maar krachtig en vol overtuiging, dompelt Suçuarana ons onder in Dora’s zoektocht. Met een scherp oog observeren de filmmakers Dora’s omgeving en tegelijkertijd leggen ze de vibratie van een zekere spiritualiteit vast: dansen en rituelen, het gewicht van herinneringen, de beschermende geest van een hond en de bezwerende plaatsnaam Suçuarana, die niemand in de regio lijkt te kennen. Misschien een mythisch land…

– Cristina Álvarez López

Trailer

• 

• 

• 

• 

• 

•