Een eigenzinnige queer uitvoering van Dante’s Inferno. Het verhaal speelt zich af in een bar waar verschillende personages de Dood tegen het lijf lopen, in hoogsteigen persoon. Psychedelisch, mysterieus en voorzien van een lekker laagje tropische camp.
Limbo was nog nooit zo sexy als in Rains over Babel. De film draait om nachtclub Babel, waar verschillende personages La Flaca ontmoeten – de verpersoonlijking van de dood. Stervelingen vergokken er jaren van hun leven in een poging haar te slim af te zijn. Zo ontmoeten we Dante, die de geheimen van zijn verleden probeert te ontrafelen voor zijn contract met La Flaca afloopt; Monet, die zijn lichaam terug probeert te krijgen voor het ontbindt; Timbí en Uma, in een poging om hun geliefde familieleden te redden; en Jacob, in tweestrijd op de vooravond van zijn eerste optreden als dragartiest.
Het mythische Rains over Babel is grappig, excentriek en romantisch met een flinke dosis mystiek. De cast bestaat uit personages met uiteenlopende genderidentiteiten die tegen alledaagse dingen aanlopen: liefde, intolerantie, verraad, zingeving en verlossing. Deze aaneenrijging van herinneringen, kronkelige paden en verstrengelde lotsbestemmingen is verpakt in magisch realisme (let goed op de sprekende salamander!), een underground punk-esthetiek (het production design is spectaculair) en maffe visuele experimenten.