In José Filipe Costa’s krachtige en bij vlagen satirische psychologisch drama loopt het politieke leven van António de Oliveira Salazar ten einde, na vier decennia het militaire regime van Portugal geleid te hebben. Iedereen om hem heen erkent het naderende eind van de dictator, behalve hijzelf…
Portugal, 1968. António de Oliveira Salazar, de langstzittende fascistische dictator ter wereld, heerst al 36 jaar over zijn land en zijn vele koloniën. Als hij na een val kwetsbaar en uitgeschakeld is, wordt hij naar zijn ambtswoning, het Palacete de São Bento, gestuurd om te herstellen. Hij beseft dan nog niet dat zijn macht hem is ontglipt en dat zijn heerschappij ten einde is. Maar de mensen om hem heen – zijn toegewijde dienstmeisje, zijn trouwe bedienden en de arts die soms langskomt – houden de illusie van zijn gezag in stand. Salazar loopt van kamer naar kamer en denkt dat hij zijn rijk nog onder controle heeft en wordt een tragische figuur die leeft in het verleden, gevangen in zijn eigen geestelijke achteruitgang.
José Filipe Costa’s Our Father – The Last Days of a Dictator vormt een opmerkelijk waargebeurd verhaal om tot een indringend drama over politiek, de hogere kringen en de kwetsbare illusies van macht. Absurdisme en bijtende satire wisselen elkaar af in dit portret van een man die zich vastgrijpt aan de illusie van macht in een wereld die hem al vergeten is. Jorge Mota maakt indruk als Salazar en weet zijn arrogantie, onzekerheid en kwetsbaarheid feilloos te treffen. Het beeld dat hij zo van hem schetst is zowel pathetisch, komisch als verontrustend. Costa’s film is een sfeervolle, scherpzinnige bespiegeling over de onbestendigheid van macht en de onvermijdelijke neergang van machthebbers.