Monólogo colectivo

Deze intieme documentaire speelt zich af in Argentijnse dierentuinen en opvangcentra en toont de dagelijkse interacties en sterke emotionele band tussen de dieren en de mensen die hen met ontwapenende aandacht en toewijding verzorgen.

Monólogo colectivo – een titel ontleend aan de psycholoog Jean Piaget – richt zich op de mensen die in verschillende Argentijnse dierentuinen en opvangcentra werken. De aanpak van Jessica Sarah Rinland, verantwoordelijk voor de regie, cinematografie en montage van deze gevoelige documentaire, is visueel gefocust (er wordt vaak aandachtig van dichtbij gefilmd), heeft een inventief sounddesign (een mix van stadsgeluiden, dierengeluiden en radio- en telefoongesprekken over managementkwesties), een gefragmenteerde structuur en toch een vloeiend verloop.

De film is een zorgvuldige observatie van de interacties tussen mensen en dieren in een reeks intieme vignetten: werknemersbijeenkomsten, het voeden en schoonmaken, de voorbereidingen voor het transport van de dieren en momenten van tederheid en genegenheid. Tegelijkertijd laat Monólogo colectivo ons kennismaken met de historische ontwikkeling van deze instellingen door in hun archieven te duiken en te schetsen hoe hun bouwstijl is veranderd. Maar wat je bijblijft van Monólogo colectivo is de sterke, emotionele band tussen de dieren in gevangenschap en de mensen die hen met ontwapenende aandacht en toewijding verzorgen.

– Cristina Álvarez López

Trailer

• 

•