Het magistraal gemonteerde La nott’e’l giorno van Gianni Castagnoli is een ritmisch portret van Patrizia Vicinelli, een van de leden van Gruppo 63, een avant-gardistische Italiaanse literaire beweging uit de jaren 60. De film speelt zich af tussen 1973 en 1976, toen het tweetal vanuit Bologna aan een wereldreis begon.
Patrizia Vicinelli was een van de grootste sterren van Gruppo 63, een los-vaste groep dichters die gezamenlijk het naoorlogse modernisme in de Italiaanse letteren bepaalden. Vicinelli was net 20 toen ze tot de groep werd toegelaten, een jaar na publicatie van haar eerste werk. Ze verdiepte zich al snel ook in de cinema en werkte samen met IFFR-legende Tonino de Bernardi en de Italiaanse avant-gardegrootheid Alberto Grifi.
Vicinelli woonde korte tijd samen met kunstenaar Gianni Castagnoli, die haar stralende persoonlijkheid (en haar mindere momenten) vastlegde in zijn dagboekachtige filmwerken. Zijn enige lange film, La nott’e’l giorno, werd voltooid in 1976 en is op IFFR voor het eerst digitaal gerestaureerd en in zijn geheel te zien – niet in de half uur durende korte versie. Het is een intieme impressie van een bepaalde jaren 70-levensstijl, balancerend tussen de afwijzing van burgerlijke zekerheden en de beklemmende behoeften en verlangens die het kunstenaarsbestaan zo vaak teisteren. Een tijdcapsule, een masterclass in montage en dolkomisch.