Wat begint als een zelfportret van een boze filmmaker, ontwikkelt zich verrassend tot een cinefiel traktaat na een intermezzo uit de hemel! ¡Homofobia! is een duizelingwekkend vormgegeven oproep tot verzet van een van Argentiniës controversieelste stemmen.
Goyo Anchou is een van de avontuurlijkste en politiek meest uitgesproken filmmakers van Argentinë – geen wonder dus, dat Javier Milei’s neoliberale dodencultus hem inspireert. ¡Homofobia! begint als de biecht van de vermoeide, gedeprimeerde, boze filmmaker Goyo Anchou die met zijn sekskomedie ¡Homofobia! licht wil brengen in deze duistere tijden.
Al snel ontspoort een Lubitschiaans verhaal over genderverwarring en slechte huwelijken, en het beeld ontploft als Anchou het scherm vult met een collage van overlappende beelden, waaronder het levensverhaal van Jezus uit de tijd van de zwijgende film. Na Jezus’ hemelvaart en de aftiteling, brengt Anchou het geluid terug en praat hij over het beste licht voor de zaal, want er moet hem iets van het hart … Wat volgt is een filmpolitiek manifest voor een ander soort cinema en een ander leven. ¡Homofobia! is naast een toonbeeld van autobiografische cinema ook een pleidooi voor film als vorm van theoretiseren en filosoferen. Waanzinnige, intelligente kost.