Digna Sinke keert terug naar IFFR met een zachte en persoonlijke reflectie op verlies, ouder worden en onze relatie tot de mensen om ons heen. Met wat hulp van de fictieve hoofdpersoon Lea duikt Sinke in haar eigen herinneringen en nodigt ons uit om op onze beurt na te denken over onze eigen ervaringen.
In Hemelsleutel laat Digna Sinke ons kennismaken met Lea, de hoofdpersoon van een potentiële speelfilm die ze aan het maken is. Lea is gevraagd om de energietransitie in het havengebied van Amsterdam te documenteren en de lokale politiek en belangen te doorgronden. Wat begint als een zakelijk project, wordt al snel iets persoonlijks, wanneer er een stroom herinneringen en associaties in Lea opwelt. Langzaam beginnen Digna’s eigen herinneringen en Lea’s verhaal in elkaar over te lopen. Naarmate de grenzen tussen hen steeds vager worden, ontwikkelt de film zich van fictie tot een beschouwende documentaire.
Het nieuwste werk van IFFR-veteraan Digna Sinke gaat niet alleen over het filmproces. Het biedt een rijke reflectie op onze twijfels, keuzes en de fouten die we maken, maar ook op ouder worden en de acceptatie van verlies. Tot slot nodigt Hemelsleutel ons uit om na te denken over hoe we ons tot anderen verhouden en hoe onze ervaringen ons hebben gemaakt tot de mensen die we zijn. Met haar zachte, oprechte toon slaagt Sinke erin een sterk persoonlijke film te maken die veel verder reikt dan haar eigen ervaringen.